Some stories

Зүүдээ зурагт үзэж байгаа мэт тухлан ширтэж, 
Зүрхээ тэнд хэрхэн жаргахыг нь мэдэрч ханаад 
Зөөлөн салхи илбэсэн хаврын гудамжинд өглөө эрт гарахад
Зөөгшсөн кофены амт зүүдний дурсамж сэргээнэ

***

Өчигдрөөс илүү өнөөдрийг
Өхөөрдөж ургуулаад маргааш болгоно.

***

Ус, цэцэг нь зурмал хэрнээ загас нь амьд зүйл бол
Чиний тухай дурсамж.
Уруул, үснийх нь зөөлөнд хурууны өндөг гүйж байсан
Тэр цагийн дуртгал.
Гэтэл, харанхуй нүүгэлтсэн харц минь муурын нүд шиг онийж 
Усанд дураар загасыг удаан харж тэсэхгүй болж байсан...

Загас гэмээнэ чимээгүй зүйл, түүнтэй адил чи үл ойлгогдоно
Муур гэтэл муухай амьтан, эрхлэхээс цааш шидгүй хог
Гэтэл, энэ хоёрыг учруулах сэдэл бодож олсон
Гэмгүй тэр амьдрал зүүднээс илүү сонирхолтой...

***

Алимны мод халимны нуруун дээр ургадаг
Аниргүй гэж байхгүй далайн чимээ нүргэлсэн
Үлгэрийн нэг орон миний дотор дайвалзаж
Үүл ч үгүй, нар ч үгүй ганцаардлаар бүүвэйлнэ

***

Tогоруу шиг харагдсан түүнд
Тоогдох болов уу гэж 
Тэнгэр өөд харахад
Түүний сүүдэр нүд рүү ороод, зүрхэнд үүрээ засчээ

***

Хурууны хээ мэт нууцлаг хүсэл
Харанхуй дотроос тодрон асахад
Хоног өдрүүд удааширч
Хүйтэн намрын бороо зүсэрнэ

***

Цахилгаан гэрэл мэт амьсгал нь
Чих рүү үлээж, бие халууцна
Цахилж одсон тэр цагийн мэдрэмжийг
Цуурайны хойноос гүйх хүүхэд шиг үгүйлнэ

***

Нэг өдөр хоёр удаа сар гарсан юм шиг,
Тийм нэг шөнийн дараа.

***

Ухарч үзээгүй цаг,
Улбар шар гэрэл.
Усан хөшигтэй
Уушийн газар
Удах тусам 
Учрал холдоно.

Ундрах үгс чимээгүй үхэж
Урссан будгийн үнэр хатаад
Улаан байсан одой сарнай
Усгүй саванд хөхөрч гандана.

Утсаар ярилгүй, уярч хайлалгүй
Урсаж одсон цаг хугацаа
Уртхан зүүд шиг цомхон болох
Ургах улаан наран мандана.

***

Шувуу, Хүслэн, Хүчитбаатар гурав
Шунгаж одов тэр бидний мэдэхгүй алс руу
Шүүрс алдан харуусахаас ч өөр яалтай
Шүлэг тэрлэж та гурвыг эргэн нэг дурсая
Хүнд мөс байдаг бол та гурвынх гэсч ч амжсангүй ээ 
Хүүхэд зан, хүсэл мөрөөдөлтэйгээ хамт үүрд гялалзах боллоо
Хүмүүс ямар мэдэх биш дээ, амьдрал ямар сайхныг
Хүний орчлонд бид ганц удаа төрөхгүй шүү дээ
Авьяас гэдэг алт шиг зүйл өнгөрсөн амьдралаас өвлөгддөг болохоор
Ахин төрвөл бид чамайг улам их хайрлах болно
Алдаа гэдгийг харин хүмүүс ухаараад
Алсарч одсон нэгнээ хүн шиг үддэг болчихсон байх болно
Гэрэл унтрах мэт үхэл гэнэт л ирдэг ч
Гэгээрэл, ухаарлыг бас бусдад үлдээдэг
Гэмт сэтгэлээр та нарыг хэмлэж байсан хүмүүс
Гэмшиж ухаарах өдөр ирэх л болно.
Нэгэн цаг үед хамт амьдарсан
Нэр нь үл мэдэгдэх бусад хүмүүсийн дурсгал ч ариун байг
Нийтээрээ бид адилхан л зүрхтэй хойно
Нисч одсон хүмүүсээ хайрласан сэтгэлээр үдэж сурна аа

***

Алимтай сагс
Агч модны навч
Аавын тухай дурсамж